Odkrywając Tajniki Ginu Lubuskiego: Historia i Dziedzictwo
Zapraszamy Was na fascynującą podróż przez historię i smak Ginu Lubuskiego, jednego z najbardziej znanych i cenionych polskich ginów. Za sprawą prac Elżbiety Gołdyki, który w 1986 roku opracowała technologię oraz recepturę tego wyjątkowego trunku, oraz współpracy z Grażyną Kwiatkowską, powstał napój o niezrównanym charakterze.
Początki Ginu Lubuskiego sięgają czasów, gdy polska tradycja spotkała się z nowoczesną technologią. Elżbieta Gołdyka i jej zespół postawili sobie ambitne cele, pragnąc stworzyć gin, który odwoływałby się do tradycji destylacji znanej jeszcze z XIX wieku, a jednocześnie spełniałby oczekiwania współczesnych koneserów. W trakcie prac nad recepturą wybierano składniki starannie, z uwzględnieniem aromatycznych dodatków, takich jak jagody jałowca, nasiona kolendry czy kwiaty lawendy, tworząc wyjątkowy bukiet smakowy.
Jednak historia Ginu Lubuskiego to nie tylko opowieść o jego stworzeniu. Produkcja w Zielonej Górze przez lata wpisywała się w klimat tego regionu, znanego nie tylko ze swoich winnic, ale również jako miejsce ożywionej działalności handlowej. W 2008 roku produkcję przejął Vinpol z Torunia, kontynuując dziedzictwo i tradycję polskiego ginu.
Dzisiaj Gin Lubuski nadal pozostaje symbolem jakości i tradycji, łącząc w sobie bogactwo smaku z historią regionu Lubuskiego. Jego unikalna receptura oraz staranne wybory składników sprawiają, że to nie tylko napój, ale prawdziwe arcydzieło, które warto odkrywać na nowo.
Nota smakowa Ginu Lubuskiego:
NOS: Przy pierwszym wdechu uderza słodki zapach jałowca, który przenosi nas wśród nut mchu i igliwia sosny, dodając delikatne akcenty cytrusowości.
SMAK: Podczas degustacji dominuje wyrazisty smak jałowca, który przywodzi na myśl tradycyjną recepturę ginu. Nuty mchu i igliwia wprowadzają doznania ziemistego smaku, nadając trunkowi charakterystyczną świeżość, a subtelne nuty cytrusowe dodają mu wyjątkowej dynamiki.
FINISH: Zakończenie jest delikatnie słodkie, z akcentami jałowca i subtelnym wrażeniem ziemistego posmaku, które pozostają na podniebieniu.